Strona główna » Szybka powtórka z Rewolucji Francuskiej

Szybka powtórka z Rewolucji Francuskiej

przez historyk
0 komentarz

I. REWOLUCJA FRANCUSKA – PRZYCZYNY I PRZEBIEG

-Brak wybitnych indywidualności na tronie

-Osłabienie pozycji Francji

-Klęski militarne

-Problemy finansowe monarchii

-Klęski nieurodzaju i załamanie dobrej koniunktury gospodarczej, co spowodowało nędzę, spadek dochodów oraz wzrost zagrożenia buntami

-Odżycie szlacheckich aspiracji politycznych

-Stan trzeci chce udziału we władzy

-„Rewolta arystokratyczna” – król chce ograniczyć uprawnienia parlamentów

5 V 1789 – Stany Generalne → szlachta, duchowieństwo i stan trzeci (głównie wykształceni mieszczanie) → ograniczenie władzy królewskiej, reforma podatkowa, przestrzeganie wolności osobistych → uchwalenie konstytucji, od początku problemem staje się kwestia trybu obrad

 

17 V 1789 – Zgromadzenie Narodowe (Konstytuanta) →zniesienie świadczeń feudalnych, pozostałości osobistego poddaństwa, dziesięciny kościelnej

rozruchy → rząd stara się uspokoić sytuację na prowincji

 

26 VIII 1789 – Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela →koncepcja praw „naturalnych” – uniwersalne, niewymagające uzasadnienia i decydujące o charakterze całego systemu prawnego (wolność, własność, braterstwo i opieranie się uciskowi →równość wobec prawa, wolność słowa, tolerancja religijna)

 

idea „suwerenności ludu (Rousseau) – lud może odwołać sprawujących władzę, lud sam o sobie decyduje, może zmieniać ustrój państwa

król zostaje zmuszony do zatwierdzenia tych uchwał

KONSTYTUANTA    9 VII 1789 – 1 X 1791

PRAWICA: zwolennicy dawnego porządku, arystokracja, zwolennicy monarchii, monarchiści konstytucyjni (anglicy) (prawica umiarkowana)
CENTRUM: najwięcej posłów; „patrioci” konstytucjonaliści, celem Deklaracja Praw          i konstytucja, do 1791 najważniejsza rola, umiarkowane dążenia, większość jest zwolennikami monarchii mocno konstytucyjnej
LEWICA: lametyści – równość praw politycznych, zbliżeni do patriotów

 

konstytucja → władza ustawodawcza → Legislatywa → wybory pośrednie i cenzusowe

władza wykonawcza → król przez ministrów

nowy system administracyjny →decentralizacja, wybory na urzędy

kasacja dóbr kościelnych

 

VII 1790 – „konstytucja cywilna” kleru →duchowni stają się funkcjonariuszami wybieranymi przez obywateli i opłacanymi przez państwo, obowiązek przysięgi nowemu ustrojowi

 

  • część zwolenników zmian uważała, że rewolucja zatrzymała się w połowie drogi

 

 

LEGISLATYWA    1 X 1791 – 21 IX 1792

 

PRAWICA: „fejanci” ok. 260 posłów, byli lametyści, lafajetyści, lewica Konstytuanty i lewa część patriotów, zwolennicy konstytucji 1791 roku
CENTRUM: 350 posłów, niepewne i chwiejne poglądy polityczne, zwolennicy monarchii konstytucyjnej, jednak nie SA zawziętymi jej zwolennikami, brak osobowości politycznych
LEWICA: ok. 136 posłów; na początku zwarci wewnętrznie, zwolennicy republiki i rozszerzenia katalogu równości; „żyrondyści” – umiarkowani, reprezentowali interesy francuskiej prowincji i średniozamożnego mieszczaństwa, wyprowadzenie rewolucji poza granice kraju w wyniku wojen zewnętrznych; „jakobini” – uważali, że wojna zewnętrzna jest niebezpieczna dla rewolucji w tym momencie, należy najpierw zakończyć i umocnić rewolucję i dopiero wtedy zaatakować, mają mniejszość

 

-wojna przeciwko Austrii i Prusom → klęski Francji

-frustracja – zapowiedź wielkich zwycięstw, a klęski militarne → radykalizacja, poszukiwanie prawdziwych domniemanych wrogów rewolucji, oskarżenia o zdradę

-idea rewolucyjnego terroru

-VIII 1792 – zamieszki (tzw. II Rewolucja, Dni Sierpniowe), aresztowanie króla, obalenie rządu żyrondystów, rozwiązanie Legislatywy, obalenie monarchii,

-22 IX 1792 – wprowadzenie republiki, ustanowienie Konwentu

-KONWENT: w składzie tylko skrajna lewica; ok. 750 posłów, żyrondyści jako zachowawcza prawica, jakobini (górale) jako lewica, bagno – chwiejni i niepewni jako centrum

-21 I 1793 – ścięcie Ludwika XVI

-narastanie napięć wewnętrznych (obrońcy monarchii i Kościoła przeciw dążącym do zerwania z przeszłością republikanom) → bunty

-walki z kolejną koalicją → trudności finansowe i aprowizacyjne → bunty

-niepowodzenia w wojnie z koalicją, społeczne napięcia i konflikty → radykalizacja polityki, zaostrzanie rywalizacji między ugrupowaniami w Konwencie

-IV 1793 – Komitet Ocalenia Publicznego – brak tu żyrondystów, po kilku miesiącach przejmuje faktyczną władzę w państwie

-VI 1793 – aresztowanie żyrondystów

-zmiany w Komitecie – dominującą rolę zaczyna odgrywać Robespierre

-VII 1793 – nowa konstytucja, zawieszona w oczekiwaniu na lepsze czasy

-IX 1793 – ze składu rządu znika Danton ze swoimi zwolennikami, zwolennikami wyraźną przewagę zdobyli zwolennicy bezkompromisowej walki z wrogami rewolucyjnych przemian (Robespierre, Saint – Just, Couthon)

-celem jakobinów moralne odrodzenie Francji

-kampania dechrystianizacyjna (świątynie Rozumu, kult Istoty Najwyższej), nowe święta nasycone symboliką rewolucyjną, propagowanie rewolucyjnych treści, nowy kalendarz, system miar i wag

-terror (trybunały rewolucyjne) → służył zastraszaniu rzeczywistych i potencjalnych przeciwników rewolucji, ujście dla agresywnych nastrojów, ostateczna broń w rozgrywkach o władzę

-„Rewolucja jak Saturn pożera własne dzieci”

-9 termidora (27 lipca) – aresztowanie Robespierre oraz jego współpracowników, straceni następnego dnia

-termidorianie byli niespójną koalicja polityków o niejednakowych sympatiach, ludzi przede wszystkim pragmatycznych

-decyzje gospodarcze władz zaczęły być korzystne dla zamożnego mieszczaństwa → desperacja wśród najuboższych, rozruchy

-VIII 1795 – nowa konstytucja → w.ust. Rada Pięciuset i Rada Starszych,
w.wyk. Dyrektoriat; ograniczono społeczny zakres uczestnictwa w wyborach; cenzus wieku

-1797 – wybory wygrywają monarchiści → rozłam w Dyrektoriacie, zwycięża grupa, która sięga po wojsko

liczne wojny spowodowały wzrost prestiżu armii, co potwierdziło jeszcze jej użycie w rozgrywkach politycznych

-1796 – klęski wojsk austriackich we Włoszech, dowódcą Bonaparte

na opanowanych przez siebie terenach tworzy zależne od Francji „republiki siostrzane”

-1798 – wyprawa do Egiptu → zawładnięcie tym terenem pozwoliłaby otworzyć drogę do brytyjskich posiadłości w Indiach

-1799 – Napoleon powraca do kraju, spiskowcy (Sieyes i inni) wybierają go na narzędzie kolejnego przewrotu, który pozwoliłby im utrzymać władzę i uśmierzyć niepokoje

18 i 19 brumaire’a (9 i 10 listopada) – zamach stanu → zlikwidowano Dyrektoriat, mianowano trzech konsulów (Sieyes, Bonaparte oraz jeden z żyrondystów)

You may also like

Zostaw komentarz

Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić Twoje doświadczenia. Zakładamy, że się z tym zgadzasz, ale możesz zrezygnować, jeśli chcesz. OK Więcej

Polityka prywatności i plików cookie