Czy wiesz, że…
po 1244 roku i oddaniu Jerozolimy pod panowanie sułtanowi egipskiemu, Innocenty IV postanowił nasłać na muzułmanów…Mongołów. Wedle maksymy „wróg mojego wroga jest moim przyjacielem”. W tym celu wysłał do Chana 4 misje na raz, aby podążały innymi drogami, w ten sposób maksymalizując szansę na dotarcie do przywódcy Mongołów. Jako delegatów wybrano dwóch dominikanów Ascelina z Cremony, Andrzeja z Longjumeau oraz dwóch franciszkanów- Wawrzyńca z Portugalii i Jana di Piano Carpini. Tylko Carpini i towarzyszący mu Czesław z Czech po długiej i trudnej podróży dotarli do Tatarów. Przechodząc przez Polskę książę Konrad obdarował ich futrami. Zakonnicy byli światkami intronizacji nowego władcy, która miała miejsce 15 sierpnia 1246 roku. Chan kazał posłańcom zabrać list do Innocentego IV, zwierający nakaz poddania się pod władzę przywódcy Tatarskiego. W 1246 roku wyruszyli w podróż powrotną. 13 listopada 1247 roku złożyli papieżowi raport zatytułowany: „Historia Mongołów, których my nazywamy Tatarami”. Postulaty Chana nie zostały spełnione, z oczywistych względów, ale wyprawa dostarczyła bezcennych informacji o życiu i obyczajach Tatarów, na długo przed podróżą Marca Polo do Azji.
