Królestwo Göringa cz. I
W książce „Die Ehrenmenschen. Ludzie Honoru” napisałem to wprost – ta część Sudetów Środkowych była do 1945 roku „królestwem” Göringa. Tym razem zacznę od mapy.
Punkt 1. Twierdza Srebrna Góra na południowo-wschodnim krańcu. Niby obóz jeniecki, ale wiemy, że na krótko. Funkcjonował od jesieni 1939 roku do lata 1940. Ale potem był tam „obóz karny” i obóz dla robotników przymusowych, „werbowanych” z jeńców wojennych, głównie pilotów i członków lotniczego personelu pokładowego. Według belgijskich jeńców-więźniów tego obozu, byli dowożeni do laboratorium leżącego jakieś 20, może 30 kilometrów od twierdzy, w którym testowali wielką kabinę (lotniczą? kosmiczną) w warunkach od -200oC do +150oC. Czyli warunki kosmiczne. Oraz służyli za „obiekty doświadczalne” zdolności do pracy w warunkach dużych przyspieszeń. BADANIA KOSMICZNE.
Punkt 2. Ludwikowice Kłodzkie – wielka elektrownia, fabryka materiałów wybuchowych, punkt ochronny z koszarami. No i, a może przede wszystkim obiekt badań rakietowych i lotniczych „Lothar”. To prawdopodobnie tu prowadzono badania nad prototypowym pojazdem Die Glocke, Dzwon. TECHNOLOGIA LOTNICZA, być może KOSMICZNA. Do tego pojazd w kształcie latającego spodka VRIL, znany także pod nazwami RFZ lub HAUNEBU. Ten ostatni miał być ponoć w pełni przygotowany do lotów kosmicznych. Czyli TECHNOLOGIA KOSMICZNA.
Punkt 3. Szczawno-Zdrój z ośrodkiem badań nad zachowaniem się organizmów ludzkich
w warunkach wychłodzenia na krańcu północno-wschodnim. Zachowały się „dzienniki obserwacyjne” i „założenia metodologiczne” tych zbrodniczych badań – BADANIA KOSMICZNE.
W pobliżu: Zamek Książ (pozostaję przy hipotezie, że miała to być jedna z kwater głównych Hitlera) oraz Wałbrzych. Przemysł chemiczny, energetyka no i siedziba grup ochrony Luftwaffe (z koszarami przy dzisiejszych ulicach Internatowej i Nowy Dom).
Punkt 4. Kamienna Góra i tajemnicze Arado Flugzeugwerke (zakłady lotnicze), w których miało powstać latające skrzydło (Horten 229) oraz bombowiec średniego zasięgu z napędem odrzutowym Arado Ar 234. Do dziś niezbyt przebadany system podziemnych kompleksów tuneli, obejmujący nie tylko samo miasto (kompleksy: Arado, Góra Zamkowa, Góra Szubianka, Góra Widok, Góra Parkowa/Kościelna) ale także i okoliczne miejscowości (np. dzisiejszą Antonówkę, wówczas Antonienwald). Punkt graniczny od strony północno-zachodniej. Z pewnością TECHNOLOGIA LOTNICZA.
Punkt 5. Kudowa-Zdrój z fabryką silników dla messerschmittów. To kraniec południowo-zachodni. Wprawdzie główna część fabryki produkowała „klasyczne” silniki benzynowe, jednakże powstawały tam także silniki rakietowe do Me 269 i podzespoły silników A4 (czyli cywilnej wersji rakiety zwanej V2). TECHNOLOGIA RAKIETOWA.
Dziś powyżej Kudowy, na tzw. Bukowinie, funkcjonuje dziecięcy szpital uzdrowiskowy „Orlik”. Do maja 1945 roku stacjonowali tam żołnierze piechoty górskiej włączeni do specjalnych batalionów Luftwaffe.
Punkt 6. To miejsce trudno przypisać do jakiejkolwiek miejscowości, jednakże z posiadanych przeze mnie informacji wynika, że właśnie pomiędzy Jugowem a Bielawą (lecz na zachodnim grzbiecie Gór Sowich) stacjonował oddział należący do Artllerie Abteilung 709 (jednostka artyleryjska nr 709 zajmująca się bronią rakietową) i miał tam swój własny poligon doświadczalny. TECHNOLOGIA RAKIETOWA.
Punkty 7 – 14 to miejsca, w których stacjonowali żołnierze piechoty górskiej (z dawnych batalionów 138 i 139) włączeni do specjalnych batalionów Luftwaffe. Na uwagę zasługują trzy miejsca.
Punkt 7. Adrspach. Siedziba szkoły wspinaczkowej piechoty górskiej.
Punkt 12. Dziś obiekt ten nosi nazwę „Zadrna” i jest hotelikiem położonym na uboczu za Chełmskiem Śląskim. Do 1945 roku szkoła łączności Luftwaffe, oficjalnie w składzie 527 Fernmelderegiment – pułku łączności.
Punkt 15. Wolibórz. Stacjonowały tu aż dwie kompanie Gebirgsjäger, piechoty górskiej. Ale to przede wszystkim obszar górski, w którego lasach ukryto wielki poligon badań silników rakietowych (obiekty „powierzchniowe” można znaleźć do dziś) oraz ośrodek badawczo-naukowy rakietowych urządzeń napędowych Raketenanwerkbetriebsforschungsstelle 14. Testownia silników wielkiej mocy nie pozostawia złudzeń, czemu miały służyć –TECHNOLOGIA KOSMICZNA.
Ciąg dalszy w kolejnym odcinku. Pozdrawiam wszystkich P.T. Czytelników portalu historia.eu.
Piotr H. „baron”
Odcinek drugi: Tutaj
Odcinek trzeci: Tutaj
