Józef Dziewoński przyszedł na świat dnia 17 marca 1827 roku w Świątnikach Górnych. Zmarł natomiast w dniu 4 października 1901 roku we Lwowie. Był to wybitny artysta malarz, grafik, inżynier o duszy wielkiego patrioty, co zmobilizowało go do wzięcia udziału w powstaniu styczniowym.
Nauka i praca
W latach 1845–1846, Józef studiował filozofię na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, a następnie studiował on w Instytucie Technicznym w Krakowie. Pracując w latach 1848–1851 jako bibliotekarz Gwalberta Pawlikowskiego w Medyce, pobierał naukę malarstwa pod kierunkiem F. Łobeskiego i M. Strzegockiego we Lwowie. W latach (1853–1855) Józef Dziewoński studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu.
Rok 1863
W czasie trwającego powstania styczniowego, Dziewoński walczył jako podoficer, a potem jako porucznik, w oddziałach Marcina Borelowskiego i Bronisława Rudzkiego. Brał on udział w bitwach pod Zwierzyńcem i Batorżem. Po klęsce powstania, Józef Dziewoński był zesłany na Kaukaz, gdzie pracował w rządowym biurze technicznym w Tyflisie. Po powrocie do kraju, podjął on pracę nauczyciela i uczył rysunku w jarosławskiej Szkole Realnej. W 1886 roku, założył tam Szkołę Rzemieślniczą Lakiernictwa i Malarstwa Pokojowego.
Artystyczna Pasja
Józef Dziewoński malował portrety, krajobrazy i sceny rodzajowe, a także tworzył liczne rysunki i litografie. Jego prace znajdują się w zbiorach wrocławskiej Biblioteki Ossolińskiej oraz w krakowskim Muzeum Narodowym.
Życie prywatne
Był żonaty z Albertyną z Bayerów. Ich synem był Karol Józef, wybitny chemik, a zarazem profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Józef Dziewoński zmarł w 1901 roku we Lwowie i został pochowany na Łyczakowskim Cmentarzu w kwaterze powstańczej.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
