Piotr Moszczyński, pieczętujący się herbem Nałęcz, urodził się dnia 30 kwietnia 1800 roku w Łoniowie. Zmarł on natomiast w dniu 19 sierpnia 1879 roku w Krakowie. Zasłynął on w polskiej historii jako działacz patriotyczny, kolekcjoner i filantrop.
Pochodzenie
Urodził się on w rodzinie Ignacego Moszyńskiego pieczętującego się herbem Nałęcz (1763–1827) i Zofii z Saryusz-Romiszewskich (Romiszowskich) posiadającej herb Jelita. Zyła ona w latach (1776–1812), a byłą córką kasztelana sądeckiego Aleksandra.
Marszałek guberni wołyńskiej
Od 1823 roku, Moszczyński dał się poznać jako marszałek szlachty guberni wołyńskiej. Za oddaną pracę w 1826 roku w Towarzystwie Patriotycznym, został on skazany na 12 lat zesłania na Syberię do Tobolska. W roku 1840, zamieszkał w Krakowie, gdzie prowadził aktywną działalność społeczną i polityczną. Był on m.in. członkiem rządu powstańczego w roku 1846 oraz przewodniczącym Komitetu Narodowego Krakowskiego i dowódcą Gwardii Narodowej w roku 1848, Był on także, wieloletnim radnym miejskim. Jego krakowską rezydencją był pałacyk krakowski przy ulicy Lubicz. Został on też członkiem pierwszej rady nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie i zasiadał w niej od roku 1860 przez cztery lata.
Życie prywatne
Pierwszą żoną Moszyńskiego, była jego kuzynka Joanna hr. Moszyńska, wnuczka Augusta Fryderyka Moszczyńskiego, a prawnuczka Jana Kantego i Fryderyki Augusty Cosel, córki króla Augusta II Mocnego i hrabiny Anny Cosel. Z tego małżeństwa miał córkę Józefę, żonę Józefa Macieja Szembeka. Z drugiego małżeństwa zawartego w 1839 z Anną Malinowską hrabianką pieczętującą się herbem Ślepowron miał dwóch synów i trzy córki.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
