Władysław III Warneńczyk – król Polski i Węgier, syn Władysława Jagiełły i Zofii Holszańskiej. Dwudziestoletni władca, który zginął 10 listopada 1444 roku w bitwie pod Warną, prowadząc kampanię przeciw Turkom. Ciała jednak nigdy nie odnaleziono, a według wyspiarskich legend król zawędrował na portugalską wyspę Maderę, gdzie dożył swoich szczęśliwych dni. Są to jednak tylko domysły.
Zarówno w Polsce jak i całej Europie nikt nie uwierzył w śmierć młodego Jagiellona. Uważano, że był zbyt młody i zbyt potężny. Wobec zaistniałej sytuacji szybko znaleźli się osobnicy podający się sekretnie za króla Władysława, który domniemanie ukrywał się ze wstydu po swojej porażce. Chętnych do korony nie brakowało.
Pierwszy kandydat pojawił się już w Nadrenii, a stamtąd pojechał wprost do Poznańskiego. Niestety został zdemaskowany w Międzyrzeczu. Był to szalony oszust Jan z Wilczyny, który uwielbiał przebierać się za książąt. Został wyśmiany i uwięziony, gdyż mimo wszystko swoim zachowaniem zszargał królewskie imię.
Drugi kandydat przyjechał do Poznania w 1459 roku. Swoim dziwnym zachowaniem szybko zwrócił na siebie uwagę wojewody Łukasza Górki, który rozpoznał w nim dworzanina Władysława III! Górka chciał od razu ściąć oszusta, ale reszta otoczenia, bojąc się pomyłki, czekała na konfrontację z królową matką Zofią Holszańską. Zanim to jednak nastąpiło, jegomość został poddany torturom, gdzie wyjawił swoją prawdziwą tożsamość. Był to Mikołaj Rychlik, któremu zbyt duża ilość napojów alkoholowych pomieszała zmysły na tyle, iż do końca swojego żywota uważał się za króla.
Kolejnym wcieleniom Warneńczyka nie było końca. W 1466 roku Polak, który z czeskim magnatem Leonem z Rozmitalu podróżował po Hiszpanii, spotkał dziwnego pustelnika pokutującego za krzywoprzysięstwo. Podobno Polak rozpoznał króla po jego charakterystycznej cesze – sześciu palcach u stóp. Było jednak coś co dyskwalifikowało domniemanego władcę, a mianowicie nie zgadzał się jego wiek.
Króla widziano dosłownie wszędzie. W Grecji, Burgundii, Portugali. Co i rusz przybywali również do Polski jego wysłannicy, z wieścią o cudownym ocaleniu. Nawet w 1452 roku o tym, że władca wciąż żyje został zapewniany przez pewnego dominikanina Mikołaja Florisa, mistrz krzyżacki Ludwig von Erlichshausen.
Ostatecznie królem Polski został młodszy brat Władysława III Warneńczyka- Kazimierz IV Jagiellończyk, który pierwotnie nie wyrażał chęci zasiadania na tronie. Jednak po trzech latach bezskutecznego oczekiwania na brata, ku uciesze szlachty, zgodził się na koronację.
Aleksandra Irzyńska
Bibliografia:
Bitwa pod warną, Jan Matejko (https://histmag.org/grafika/articles7/warna/warna4.jpg)
Tajemnicze dzieje Polski, J. Besala, wyd. Bellona 2008
http://www.wiw.pl/historia/poczet/spis.asp
