Ateński filozof Platon jest jedną z najważniejszych postaci starożytnego greckiego świata i całej historii myśli zachodniej. W swoich pisemnych dialogach przekazywał, rozwijał idee i techniki swojego nauczyciela Sokratesa. Założona przez niego Akademia była, według niektórych relacji, pierwszym uniwersytetem na świecie, w którym szkolił swojego największego studenta, równie wpływowego filozofa Arystotelesa.
Biografia
Platon urodził się około 428 roku przed naszą erą, w końcowych latach tak zwanej Złotej Ery Peryklesa w Atenach. Z obu stron rodziny wywodził się ze szlachetnej, ateńskiej linii przodków. Jego ojciec Ariston zmarł, gdy był dzieckiem, zaś matka Perictione ponownie wyszła za mąż za polityka Pyrilampesa. Platon dorastał podczas wojny peloponeskiej. Osiągnął pełnoletność w czasie ostatecznej porażki Aten na rzecz wojowniczej Sparty, a także pośród politycznego chaosu. Kształcił się w filozofii, poezji i gimnastyce przez wybitnych nauczycieli ateńskich, w tym filozofa Kratylusa. Młody student stał się oddanym zwolennikiem Sokratesa. Istnieją podejrzenie, iż rzeczywiście traktowano go jako jednego z przedstawicieli zdegenerowanego pokolenia, za którego zepsucie jego nauczyciel został skazany na śmierć. Wspomnienia Platona o przeżywanej filozofii Sokratesa i stylu nieustannego zadawania pytań, stały się podstawą wczesnych pism. “Dialogi” wraz z “Apologią”, czy pisemną relacją z procesu mistrza, są postrzegane przez historyków jako najdokładniejszy dostępny obraz starszego filozofa, który nie pozostawił własnych dzieł pisanych. Po wymuszonym samobójstwie Sokratesa młody myśliciel spędził dwanaście lat, podróżując po południowych Włoszech, Sycylii i Egipcie, studiując z innymi filozofami, zwolennikami mistycznego matematyka Pitagorasa, w tym Teodora z Cyreny, Archytasa z Tarentum, czy Echekratesa z Fliuntu. Czas Platona wśród tych agitatorów wzbudził jego zainteresowanie matematyką. Wkrótce potem myśliciel wprowadził teorię form, mówiąca, że świat fizyczny, który znano, jest tylko cieniem prawdziwej rzeczywistości. Działo się to pod silnym wpływem Parmenidesa i Zenona z Elei. Około 387 roku czterdziestoletni Platon wrócił do Aten i założył swoją szkołę filozoficzną w gaju greckiego bohatera Akademusa, tuż za murami miasta. W swojej akademii na świeżym powietrzu prowadził wykłady dla studentów z całego świata greckiego. Wydaje się, że wiele pism, zwłaszcza tak zwane “późniejsze dialogi”, powstało w czasie pracy wykładowcy. Tworząc antyczny uniwersytet, wyszedł poza zasady Sokratesa, który nigdy nie założył szkoły i kwestionował samą ideę zdolności nauczyciela do przekazywania wiedzy. Sam Arystoteles przybył z północnej części Półwyspu Peloponeskiego, aby dołączyć do grupy uczniów w wieku siedemnastu lat, szkoląc się, a następnie wspierając mistrza przez ostatnie dwie dekady lat życia filozofa. Platon zmarł w Atenach i prawdopodobnie pochowano go na terenie założonej przez siebie struktury edukacyjnej.
Ciekawostki
Jedną z największych tajemnic na świecie jest istnienie zaginionego miasta Atlantydy. Platon mocno wierzył, że to prawdziwe miejsce, istniało jakieś 8000 lat przed czasem jego narodzin. Atlantyda według filozofa znajdowała się w pobliżu Cieśniny Gibraltarskiej i zaginęła w ciągu jednego dnia z powodu trzęsienia ziemi, powodzi i rzęsistego deszczu.
Filozof interesował się także miłością. W swojej pracy omawiał, jak kochankowie nie byli w pełni scaleni, dopóki się nie odnaleźli się w sferze duchowej, a do tego czasu każdy z nich był jakby pozbawiony wymiaru mentalnego uczucia. Ten pomysł ostatecznie stał się znany jako miłość platoniczna. Mówił także o tym w dziele “Uczta”, które jest prawdopodobnie najstarszym znanym dziełem próbującym odkryć tajemnicę miłości.
Platon miał kilka interesujących pomysłów na temat śmierci i tego, co stanie się z ludźmi, kiedy umrą. Wprowadził ideę reinkarnacji oraz nieśmiertelności duszy. Wierzył, że natura konkretnej osoby, która była dobra lub pełna wiedzy, mogłaby uzyskać dostęp do wyższych planów we wszechświecie w tym konstelacji gwiezdnych.
Źródło: Artykuł partnerski
