Pytanie postawione w tytule niniejszego felietonu zadaje sobie chyba każdy, kto choć trochę interesuje się polityką w Polsce i kto z zaskoczeniem przyjął trzecie miejsce i ponad 20% głosów, zdobytych przez muzyka kojarzonego z zespołem Piersi w majowych wyborach prezydenckich.
Od tego czasu Paweł Kukiz- kreowany początkowo w mediach jako czołowy "kandydat antysystemowy"- zajął się promocją JOW-ów (Jednomandatowych Okręgów Wyborczych), zawierając szereg kontrowersyjnych sojuszy. Dobra passa w środkach masowego przekazu odwróciła się- dziś to Kukiz jest najbardziej atakowaną postacią polskiego życia publicznego.
O co chodzi znanemu wykonawcy, gdy twierdzi, że "nie ma programu i go mieć nie zamierza", albo kiedy początkowo smali cholewki do liderów związków zawodowych, by nagle zacząć konsultować się z Robertem Andrzejem Gwiazdowskim z Centrum im. Adama Smitha? Dlaczego Paweł Kukiz chce mieć na swoich listach tak krańcowo różne osobowości, jak Magdalena Ogórek, Marian Kowalski, Grzegorz Braun czy Paweł Tanajno?
Jak twierdzi ten ostatni, Kukizowi marzy się stworzenie listy rozmaitych, lokalnych liderów- od prawicy do lewicy. Program w tak skonstruowanym ugrupowaniu nie ma znaczenia – to kandydat sam ustala, co chce zrobić dla wyborców ze swego okręgu.
Nowy typ organizacji politycznej, prezentowany powyżej, jest zagrożeniem dla partii wodzowskich, delegujących w poszczególne regiony "spadochroniarzy" z partyjnej góry. To krok w dobrą stronę, jeśli chodzi o zwrócenie Polski obywatelom. Istnieją tylko pytania: Czy tak skonstruowany organizm nie rozpadnie się na skutek tarć pomiędzy poszczególnymi liderami? Czy osoby o krańcowo różnych światopoglądach są w stanie współpracować w polityce? I wreszcie: czy JOW-y nie zamkną drogi ku parlamentowi dla zwykłych, acz ambitnych obywateli, premiując lokalnych oligarchów samorządowych?
O wprowadzeniu JOW-ów (lub ich odrzuceniu) zdecydujemy w referendum 6 września br. Będzie ono dotyczyć także systemu podatkowego i finansowania partii politycznych z budżetu państwa. Historyk.eu zaprasza do wzięcia udziału w głosowaniu. To my, obywatele, decydujemy o swojej przyszłości.
